این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر
وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین
وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق
بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.
ائقهٔ آتشین با نام هنری گوگوش (زادهٔ ۱۳۲۹ خورشیدی در تهران) خواننده و هنرپیشهٔ مشهور ایرانی است. گوگوش از محبوبترین خوانندگان تاریخ موسیقی ایران به شمار رفته و در سایر کشورهای آسیای میانه و خاورمیانه نیز دوستداران بسیاری دارد.
بیوگرافی گوگوش:
نام اصلی: فائقه آتشین
لقب: گوگوش
زمینه فعالیت: خوانندگی، سینما
تولد: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۲۹
تهران، ایران
والدین: صابر آتشین، نسرین
محل زندگی: تهران، لس آنجلس
ملیت: ایرانی
پیشه: خواننده، بازیگر
سالهای فعالیت: ۱۳۳۸–۱۳۵۷
۱۳۷۹-اکنون
همسر(ها): محمود قربانی (۱۳۴۶–۱۳۵۱)
بهروز وثوقی (۱۳۵۴–۱۳۵۵)
همایون مصداقی(۱۳۵۶–۱۳۶۸)
مسعود کیمیایی (۱۳۷۶–۱۳۸۲)
فرزندان: کامبیز
بیوگرافی کامل گوگوش:
فائقه آتشین ملقب به گوگوش در ۱۸ بهمن ۱۳۲۹ در خیابان سرچشمه تهران از پدر و مادر آذربایجانی که از مهاجران آذربایجان شوروی سابق بودند متولد شد.
در سن دو سالگی پدر و مادر گوگوش از هم جدا شدند. گوگوش یک برادر تنی کوچکتر داشت که در سن ۲۴ سالگی براثر رماتیسم قلبی درگذشت و سه برادر ناتنی ازپدرش و یک برادر و یک خواهر ناتنی از مادرش که بعد از جدایی با یک مر دکلیمی ازدواج کرده بود دارد. در همسایگی آنها یک خانواده ارمنی زندگی می کردند که او را از کودکی با نام گوگوش صدا می زدند، با اینکه گوگوش اسم مردانه ارمنی است اما این اسم برای همیشه ماندگار شد و بعدها که او کار هنری را شروع کرد همین اسم را روی خودش گذاشت.
پدر گوگوش صابرآتشین درکار نمایش بود و در آن سالها در سقاخانه ها برنامه اجرا می کرد در سالهای کودکی، گوگوش همراه پدرش به محل کار او می رفت وتا سه سالگی همکار پدرش در عملیات آکروباتیک روی صحنه بود. در سه سالگی شیرین زبانی و استعداد زیادی از خودش نشان داد که چگونه می تواند کارآوازه خوانان و رقصندگان حرفه ای را تقلید کند وکم کم در برنامه های پدرش نقش اصلی را پیدا کرد و دو برابر پدرش دستمزد می گرفت.
گوگوش در سن ۸ سالگی کارخوانندگی را در برنامه های صبح جمعه رادیو ایران » شروع کرد پس از آن در سنین نوجوانی شروع به اجرای برنامه درکاباره های بزرگ تهران کرد. اولین کاری که به طور مستقل اجرا کرد ترانه قصه وفا» ساخته پرویزمقصدی » بود.
دراوخر دهه پنجاه همراه باگسترش استفاده از تلویزیون و برنامه های موسیقی و رقص ، فضای جدیدی برای هنرنمایی های گوگوش بوجودآمد و او از این طریق توانست به مشهورترین خواننده آن دوران تبدیل شود. دامنه شهرت گوگوش و محبوبیت او خیلی سریع از مرزهای ایران گذشت و درکشورهای پارسی زبان دیگر مثل افغانستان و تاجیکستان محبوبیت زیادی پیدا کرد.
برای خیلی از مردم و علاقمندان در این کشورها گوگوش یکی از برجسته ترین سمبل های هنرایرانی و هنرمندی بودکه راه را برای شناسایی دیگران بازکرد. در دوران پربار اما کوتاه فعالیت های حرفه ای گوگوش درعرصه موسیقی پاپ در ایران او با ترانه سرایان و آهنگسازان متعددی همکاری کرد که اکثرآنها شاید بهترین آثارخود را به زبان گوگوش و با کمک خلاقیت و توانایی های ویژه او توانستند به آهنگ های به یادماندنی تبدیل کنند. واروژان ، پرویزمقصدی ، جهانبخش پازوکی ، حسن شمائی زاده ، شهریارقنبری و ایرج جنتی عطائی » هریک دوره ای کوتاه یا بلند اما بسیار موفق از همکاری با گوگوش را تجربه کرده اند.
گوگوش بعد از انقلاب ازصحنه هنر دور شد و با وجود همه فشارها و شایعات ازایران خارج نشد و حتی یکبار نیزکه برای دیدن فرزندش کامبیز قربانی از ایران خارج شد ولی مجددا به ایران بازگشت تا اینکه در سال ۱۳۷۹ بعد از۲۲ سال سکوت، اولین کنسرت خود را در ترنتوای کانادا به روی صحنه برد و با آلبوم زرتشت » شعری از نصرت فرزانه » و آهنگی از خود گوگوش وگیتار بابک امینی» به عالم هنر بازگشت.
اطلاعات کلی گوگوش:
دختر صابر آتشین (بازیگر)
۱۳۵۱ تا ۱۳۵۴ - همسر سابق محمود قربانی (صاحب هتل کاباره میامی و پدر کامبیز)
۱۳۵۴ تا ۱۳۵۵ - همسر سابق بهروز وثوقی (بازیگر)
۱۳۵۶ تا ۱۳۶۸ - همسر سابق همایون مصداقی (بیزنس بیمه)
۱۳۷۶ تا ۱۳۸۲ - همسر سابق مسعود کیمیایی (کارگردان)
۱۳۳۴ - آغاز فعالیت هنری با عملیات آکروباسی
۱۳۳۸ - ادامه فعالیت هنری با خوانندگی
۱۳۳۹ - شروع فعالیت در سینما با بازی در فیلم بیم و امید
۱۳۷۹ - شروع مجدد خوانندگی پس از وقفهای طولانی در (کانادا)
ترانه شناسی گوگوش:
نوشتار اصلی: ترانهشناسی گوگوش
پوستر فیلم بیتا با تصویری از گوگوش
آلبومهای قبل انقلاب گوگوش:
مسبب (همراه با داریوش)
نیمهٔ گمشدهٔ من
فصل تازه
همسفر
جاده
مرداب
کویر
کوه
اگه بمونی، اگه نمونی
پل
ستاره آی ستاره
من و گنجشکای خونه
لحظهٔ بیداری
در امتداد شب
دو ماهی
دو پنجره
شناسنامه ۱
شناسنامه ۲
آهنگ های بعد از انقلاب گوگوش:
زرتشت
۱۳۸۵ - مانیفست
۱۳۸۷ - شب سپید
۱۳۸۹ - حجم سبز (همکاری با اردلان سرفراز و فرید زولاند)
۱۳۹۱ - اعجاز
تک آهنگ نوستالژی (اجرای مشترک با ابی)
۱۳۹۴ - عکس خصوصی
فیلم شناسی گوگوش:
۱۳۵۶ - در امتداد شب کارگردان: پرویز صیاد. دیگر بازیگران: سعید کنگرانی - محبوبه بیات، ناصر ممدوح، جهانگیر فروهر
۱۳۵۵ - نازنین کارگردان: علیرضا داوودنژاد دیگر بازیگران: چنگیز وثوقی، رضا کرم رضایی
۱۳۵۵ - ماه عسل دیگر بازیگران: جمشید مشایخی، بهروز وثوقی، حمیده خیرابادی، رضا کرم رضایی
۱۳۵۴ - همسفر دیگر بازیگران: بهروز وثوقی، حمیده خیرابادی، رضا کرم رضایی
۱۳۵۴ - شب غریبان دیگر بازیگران: شهرام شبپره، آرمان، جلال
۱۳۵۳ - ممل آمریکایی دیگر بازیگران: بهروز وثوقی، حمیده خیرآبادی
۱۳۵۱ - بیتا کارگردان: هژیر داریوش دیگر بازیگران: عزتالله انتظامی، پروانه معصومی
۱۳۵۰ - احساس داغ دیگر بازیگران: ایرج رستمی، اسدالله یکتا
۱۳۵۰ - قصاص دیگر بازیگران: ملک مطیعی، پوری بنایی، فیروزه
۱۳۵۰ - آسمون بی ستاره دیگر بازیگران: منوچهر وثوق، جمشید مشایخی، صابر آتشین، سپهرنیا
۱۳۴۹ - پنجره دیگر بازیگران: بهروز وثوقی، توران، جهانگیر فروهر
۱۳۴۹ - جنجال عروسی دیگر بازیگران: رئوفی، مرتضی ، گیتی فروهر
۱۳۴۹ - طلوع دیگر بازیگران: جمشید مشایخی، فخری خوروش
۱۳۴۸ - گناه زیبایی دیگر بازیگران: علی آزاد، اسدالله یکتا، لیلا فروهر
۱۳۴۷ - شب فرشتگان دیگر بازیگران: کتایون، گیل، نادره، صابر آتشین
۱۳۴۷ - سه دیوانه دیگر بازیگران: سپهرنیا، رئوفی، جهانگیر فروهر
۱۳۴۷ - ستاره هفت آسمان دیگر بازیگران: فروزان، همایون، منوچهر وثوق
۱۳۴۶ - دروازه تقدیر دیگر بازیگران: فروزان، همایون، لیلا فروهر، ایران قادری، ایرج رستمی
۱۳۴۶ - چهار خواهر دیگر بازیگران: شهلا، لیلا فروهر، شهین
۱۳۴۶ - گنج و رنج دیگر بازیگران: شهین، صابر آتشین
۱۳۴۶ - در جستجوی تبهکاران دیگر بازیگران: علی آزاد، محمد فرزین
۱۳۴۵ - گدایان تهران دیگر بازیگران: فردین، ایمانوردی، ظهوری، همایون، پوران، سپهرنیا
۱۳۴۵ - حسین کرد دیگر بازیگران: ناصر ملک مطیعی، منوچهر نوذری، نادره، منوچهر وثوق، صابر آتشین، ظهوری
۱۳۴۵ - فیل و فنجان دیگر بازیگران: همایون، دلیله نمازی
۱۳۴۴ - شیطون بلا دیگر بازیگران: همایون، دلیله نمازی، داریوش طلایی
۱۳۴۲ - پرتگاه مخوف دیگر بازیگران: جلال، حیدر صارمی، دلیله نمازی
۱۳۳۹ - بیم و امید دیگر بازیگران: محسن مهدوی، غلامحسین مفیدی
۱۳۳۹ - فرشته فراری دیگر بازیگران: احمد فهمی، صابر آتشین، احمد قدکچیان
زندگینامه
رامش، با نام اصلی آذر محبی تهرانی، در ۲۲ آبان ۱۳۲۵ در شهر تهران و در خانوادهای با سه خواهر و یک برادر به دنیا آمد و تا دیپلم طبیعی به تحصیلات خود ادامه داد. او تصمیم داشت بعد از دیپلم وارد دانشگاه شود و در رشتهٔ جراحی به تحصیلات خود ادامه دهد، اما به عرصهٔ خوانندگی روی آورد.
خوانندگی
رامش از ریشههای موسیقی کلاسیک فارسی شکوفا شده بود و حرفه خود را بهطور رسمی در سال ۱۳۴۳ با ترانه "پرستو جان" در برنامه "یک شاخه گل" رادیو گلها آغاز کرد و تجربیات خود را در زمینه سنتی همانند هنرمندان ترکیهای چون عصمت ندیم، سوات سین، اورهان گنجهبای، ودات یلدیریمبورا در موسیقی غربی بهره گرفت. او گاهی اوقات ابزار غربی یا ریتم غربی را در موسیقی سنتی خود به کار میبرد.
در کارهای سال ۱۳۴۵ میتوان ریتمهای غربی مانند رومبا، بوسا نوا و همچنین صداهای گیتار سورف و کمبو ارگان را در موسیقی رامش شنید که این استفادهها در سال ۱۳۴۷ بیشتر شد. رامش ترانههای دوصدایی با عارف، منوچهر سخایی و ویگن بهجای بازیگران در فیلمها اجرا کرد که در این دوران رامش بیشتر کارهای عطاءالله خرم را اجرا میکرد که حرفه خود را با همکاری با ویگن، اولین ستاره موسیقی پاپ، آغاز کرده بود.
در سالهای ۱۳۵۰ – ۱۳۵۱ همکاری خود را با ارکستر استودیویی که دارای سازهای بادی برنجی نیز بود آغاز کرد که خورشید خانوم» اولین کار رامش در سبک فانک بود. دلکم» نیز مقدمهای برای استفاده از سبک فانک با گیتارهای Wah Wah بود.
در سال ۱۳۵۲ رامش رسماً با ترانه غروبا قشنگن» وارد سبک راک شد که شامل ضربههای سخت طبل و گیتار Wah Wah بود که در واقع ملودی آذری با ارگ به سمت سبک غربی هدایت میشود و هارمونیکای استفادهشده در آهنگ نشانی از قطعه موسیقی وسترن اسپاگتی یا همان وسترن ایتالیایی ساخته انیو موریه دارد.
رامش با ترانه "تهمت" چیرگی سبک فانک بر سازهای بادی برنجی را اثبات کرد که در این دوره سبک فانک با قطعات ترکیبی از موسیقی سنتی به پیشینه آذری بازمیگشت. همکاری رامش با اسفندیار منفردزاده در ترانه " نماز " نیز نمونه دیگری از آن دوره است.
پیشرفت تکنولوژی در ایران در سالهای ۱۳۵۳ – ۱۳۵۴ تأثیر زیادی در سبک غربی موسیقی رامش داشت. حال و هوای فانک لاتین در ترانه " دلم برات هلاکه " و همچنین روح ریتم بوسا نوا در ترانه " تو بارونی، تو آفتابی " با سینث سایزر آنالوگ درهم آمیخته شدهاست. ترانه "درد عاشقی " گوشها را با گیتارهای جاز، توقفهای ناگهانی و دراماتیک احاطه کردهاست اما او به سبک فانک با سازهای بادی برنجی برگشت او همچنین ترانه " قسمت " را در سبک فانک شعرهای حماسی اجرا کرد.
" نگو نه " قطعه پیشگامانه ای بود از رامش در سالهای ۱۳۵۴ – ۱۳۵۵ که با این ترانه سبک فانک به یک عنصر طبیعی در ترانههای رامش مبدل شد و در همین سالها ترانه " پیشواز " را ضبط کرد که این ترانه یک ترانه پاپ پیشرو به صورت پلی فونیک و همراهی چند صدا بود، در حالی که ترانه " زیارت " ترکیبی از پاپ هندی و فارسی بود و رامش با استفاده از طبله یک نمونه از استفاده اولیه ماشین درام را در ترانه " وصیت " به نمایش گذاشت.
بابک افشار نیز یکی دیگر از آهنگسازان این دوره که ترانه " کان یا زمان " از ساختههای برادران رحبانی که توسط فیروز اجرا شده بود را به نام " تابستون " برای رامش تنظیم کرد.
یکی دیگر از ترانههای رامش که مورد توجه قرار گرفت، ترانه " اسمر اسمر " که یک ترانه محلی کردی و آذری است و با نام " اسمر یارم" نیز در آن دوره شناخته میشد که تنظیم این ترانه توسط ناصر چشم آذر انجام شدهاست.
در سال ۱۳۵۵ " موندنم از بودنت " پر انرژیترین ترانه رامش منتشر شد. آهنگسازی و تنظیم این ترانه از منوچهر چشم آذر است. این ترانه یک علامت تجاری از رامش بود که در آن سبک راک و فانک یک ترکیب کامل را خلق کرده بود و شخصیت زنی که با موسیقی سازهای برنجی و صدای گیتار wild جیغ میکشد. رامش درهای زیادی را در ایران باز کرد اما به موسیقیهای پراکنده دیگری محدود میشد.
رامش در سال ۱۳۵۶ با موسیقی بومی " عشق گناهکار " ظاهر شد. این ترکیب به وسیله سیمها به رشته دینامیک اجراهای که هم موسیقی شرقی و هم موسیقی غربی را تحت تأثیر قرار داده بود متصل میشد و گیتار Slide نیز در ترکیب بندی اثری از خود نشان میداد. در ترانه " وسوسه " رامش به دالیدا ی ایران با پاپ پیشرو تبدیل شد، ترانه ای با تک خوانی Rhodes، حملات طبل و جریان صدای بانگو. آهنگسازی این ترانه نیز از منوچهر چشم آذر است.
" رودخونهها " که بیشتر از همه ترانهها در تلویزیون پخش و ضبط شدهاست از ساختههای صادق نوجوکی است. این ترانه یکی پرطرفدارترین ترانههای رامش است به همراه Moog Brass و Bongo Fury. که این ترانه با الهام از داستان ماهی سیاه کوچولو اثر صمد بهرنگی توسط محمد علی بهمنی سروده شدهاست؛ داستانی که کتاب آن در آن سالها از کتابهای ممنوعه بهشمار میآمد.
" منتظر " از معدود ترکیبات رامش با سینث سایزر (موگ) آذری است که یک نمونه خوبی از ترکیب موسیقی شرقی و غربی است و همچین استفاده از ساز تار در فاز انتقالی آواز و ترانه و در ترانه " سازش " هم میتوان شاهد استفاده دیگر رامش از سینث سایزر (موگ) بود.
" افسوس " نیز ساخته دیگری از منوچهر چشم آذر است که به صورت دو صدایی همانند " موندنم از بودنت " در تلویزیون با فریدون فرخزاد اجرا شد. " تک " نیز ترانه ای است که او به صورت دو صدایی با فریدون فرخزاد اجرا کردهاست؛ و ترانه " نیش " که تأثیرات شرقی به وضوح در آهنگسازی آن نمایان است.
بازیگری
در سال ۱۳۵۲ رامش به دعوت منوچهر نوذری برای اولین بار به عنوان بازیگر در فیلم خیالاتی حضور پیدا کرد و پس از آن در فیلمی بازی نکرد.
پس از انقلاب
رامش بعد از انقلاب در سال ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ دو ترانه به نامهای گفتگوی سبز و تهرون را اجرا کرد که شعر و آهنگ ترانه تهرون از خود رامش میباشد و بعد از ۱۵ سال سکوت در سال ۱۳۷۴ برابر با ۱۹۹۵ توسط شرکت آونگ موزیک آلبوم جهان سوم را در آمریکا منتشر نمود و بعد از هفت سال یعنی در سال ۲۰۰۲ میلادی برابر با ۱۳۸۱ دوباره یک آلبوم با داریوش و فرامرز اصلانی به نام رومی - معشوق همین جاست را به بازار عرضه کرد که این آلبوم آخرین اجراهای او را ثبت کردهاست. دربارهٔ رامش میتوان گفت هیچ خوانندهٔ خانمی چون او در سبکهای گوناگون ترانه نخواندهاست و از نخستین بانوانی بود که به جاز و راک روی خوش نشان داد. این در حالی بود که او موسیقی سنتی ایرانی را خوب میدانست با این حال تعصبی هم نداشت و مانند برخی پرداختن به موسیقیهای غربی را خیانت به ترانه ایرانی نمیدانست.
او دربارهٔ کنارهگیری اش از خوانندگی میگوید: نخواندن من ابتدا اعتراض بود به صدای قدغن ن در ایران، صدای قدغن خوانندگان زن در سرزمینم، که حتی اجازه خواندن و فریاد درون خود را به گوشها رساندن هم نداشتند. بعد کمکم این اعتراض یک عادت شد و با من سالها ماند. حالا به نخواندن عادت دارم، ولی اگر روزی دوباره به ایران بازگشتیم، از ته دل برای همه مردم میخوانم.»[۱]
فیلمشناسی
بازیگری
۱ - خیالاتی (۱۳۵۲)
خوانندگی
۱ - تنهایی (۱۳۵۵)
۲ - چلچراغ (۱۳۵۵)
۳ - عنتر و منتر (۱۳۵۵)
۴ - پریزاد (۱۳۵۲)
۵ - تیغ آفتاب (۱۳۵۲)
۶ - جبار سرجوخه فراری (۱۳۵۲)
۷ - حریص (۱۳۵۲)
۸ - صخره سیاه (۱۳۵۲)
۹ - مروارید (۱۳۵۲)
۱۰ - خیالاتی (۱۳۵۲)
۱۱ - خردجال (۱۳۵۱)
۱۲ - طغرل (۱۳۵۱)
۱۳ - فرار از زندگی (۱۳۵۱)
۱۴ - پهلوان در قرن اتم (۱۳۵۰)
۱۵ - رسوای عشق (۱۳۵۰)
۱۶ - پاها (۱۳۴۷)
۱۷ - گرداب گناه (۱۳۴۷)
۱۸ - نخاله قهرمان (۱۳۴۵)
۱۹ - خروس جنگی (۱۳۴۴)
آلبومها
نوشتار اصلی: ترانهشناسی رامش
آدمک
تهرون
دریا دریا
تهمت
داغ داغ
جهان سوم
معشوق همینجاست.
ویگن دِردِریان (۱۳۰۷-۱۳۸۲) خواننده و هنرپیشهٔ ایرانی (از تبار ارمنی) بود و در شهر همدان بدنیا آمد
ویگن تحصیلات متوسطه را در سال ۱۳۳۰ (۱۹۵۱ میلادی) تمام کرد. او که شغل نقشهبرداری داشت در ابتدا با خواندن در کافهها محبوب دوستداران موسیقی مردمپسند شد. اجرای آهنگ در رادیو تهران او را به شهرت رساند. صدای گرم او که با نواختن گیتارش همراه میشد، با شعرهایی با مضمونهای تازه و ملودیهای نو چهره تازهای در صحنه موسیقی ایران عرضه کرد
نوع موسیقی او که از ملودیهای ارمنی و ترکی و گاه اروپایی بهره میبرد به جاز ایرانی» معروف شد و به او لسلطان جاز» ایران دادند، گرچه موسیقی او ارتباط نزدیکی با موسیقی جاز نداشت
او خود نیز چند آهنگ ساخت و در دهه ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ از محبوبترین خوانندههای مردمپسند ایران بود.
با چند تن از خوانندههای محبوب دیگر مانند دلکش و پوران ترانههای دو صدایی اجرا کرد که هنوز با اشتیاق شنیده میشود.
او در اوایل دهه ۵۰ به امریکا رفت و در آنجا ازدواج کرد و در کاباره های ایرانی فعالیت هنری داشت.
ژاکلین (ترانه سراوخواننده)وآیلین ( بازیگرومجری تلویزیون) از فرزندان وی وکارو(شاعرمعاصر) برادروی می باشند.
ویگن در روز یکشنبه 4 آبان ماه سال ۱۳۸۲ در شهر لسآنجلس در ایالت کالیفرنیا در سن ۷۳ سالگی بر اثر بیماری سرطان درگذشت.
درباره این سایت